Είμαι... είσαι... είναι... μέρος ντέφτερον

Και δύο μήνες αργότερα, δυστυχώς ακούω τα ίδια και τα ίδια. Όλα τα ίδια μένουν, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Και πως ν' αλλάξει αφού η βιομηχανία έχει ριζώσει για τα καλά στις συνειδήσεις και οι "καλλιτέχνες" κοκορεύονται ότι είναι οι πρώτοι και οι καλύτεροι και γεμίζουν στις συναθλίες τους. Με λίγα λόγια πουλάνε. Αυτό θέλει και η βιομηχανία, να πουλήσει.

Αν νομίζετε ότι αυτό που κάνετε είναι Hip Hop, είστε μακράν γελασμένοι. Το Hip Hop έχει να προσφέρει κάτι σ' αυτόν που ακούει. Και όχι μόνο μουσική. Το Hip Hop ξεκίνησε από ανάγκη χωρίς μουσικές γνώσεις και έχει καταλήξει να είναι άχρηστο με πλήθος κόσμου να εμπλέκεται για μια παραγωγή (εκτός από τους "καλλιτέχνες", οι εταιρείες διανομής, νομικοί, studio-ηχολήπτες-μηχανικοί, managers και ποιος ξέρει πόσοι άλλοι).

Τον Δεκέμβριο είχαμε κάποιες εξελίξεις στην ελληνική κοινωνία. Και συνεχίστηκαν τον Ιανουάριο. Ουδείς από τους βασιλιάδες και τις πρινσέσες δεν είχε τα παπάρια να βγει και να πει οτιδήποτε για τα γεγονότα, μην τυχόν και χαλάσει τη φήμη. Κι αν υπήρξε κάποιος/α, θάφτηκε στην αφάνεια, λόγω του ότι το Hip Hop στην Ελλάδα είναι υποανάπτυκτο, κατέρχεται και κανείς δεν εμπιστεύεται τέτοιο ήχο. Να χαίρεστε τους ξεφτίλο-βασιλιάδες σας. Περαστικά σας.

Που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος για το χρήμα; Και μην πει κανείς τίποτα για τη δόξα. "Τη δόξα πολλοί εμίσησαν. Το χρήμα όμως ουδείς."