... τη θρησκεία που έχει στην ιδιοκτησία της χιλιάδες στρέμματα έκτασης γης και αφήνει άστεγους στους δρόμους της πόλης. Που τα όργανά της λειτουργούν (επ)ενδεδυμένα (έκαστο) με τα ημερήσια γεύματα (πρωί-μεσημέρι-βράδυ) 1500 και πλέον ανθρώπων και αφήνει παιδιά να πεθαίνουν στα νοσοκομεία. Που οι χώροι λειτουργίας αν και μικροί, αξίζουν όσο και 40 και πλέον ιδιοκτησίες κατοικιών τριμελούς οικογένειας.
Αρνούμαι μια πολιτική ηγεσία που ως σκοπό της έχει τη δική της πορεία καταργώντας όποιες κοινοφελείς και επιδοτούμενες ενέργειες έχει εισάγει η προηγούμενη αλλά υιοθετεί τους εισπρακτικούς μηχανισμούς της προηγούμενης. Που χρηματίζεται για να διατηρηθεί στην εξουσία με παράπλευρα και παράνομα κεφάλαια διατηρόντας μυστικότητα επικαλούμενη τιτλικό απόρρητο. Που βαφτίζει χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών ως εγκληματίες και τους στέλνει στις φυλακές ενώ άνθρωποι προσκείμενοι στις οικογένειες των οργάνων της πολιτικής ηγεσίας είναι εγκληματίες και είναι ελεύθεροι.
Αρνούμαι τις τάξεις και oργανισμούς ασφάλειας καθώς και τα όργανα αυτών που λειτουργούν επιλεκτικά εις βάρος αυτών που θα έπρεπε να προστεύουν. Ποιος θα μας προστατεύσει από αυτούς; Που τα ίδια τα όργανά ενεργούν όπως ακριβώς και αυτοί που διώκουν, με τις ευλογίες και την υποστήριξη του οργανισμού στον οποίο λειτουργούν. Που η χρήση των εργαλείων που τους διατίθενται γίνεται παράλογα με σκοπό τη ζημιά προς ατομικό όφελος στο όνομα της δημόσιας ασφάλειας. Που χτυπούν και επιτίθενται σε διαδηλωτικές πορείες συνταξιούχων και μαθητών, σταματούν σε μπλόκα, μηχανάκια και επαγγελματίες, αλλά αφήνουν άθικτους τους μεταμεσονύχτιους εγκληματίες του κέντρου της πόλης.
Αρνούμαι τα όργανα ενημέρωσης που ξεπουλάνε τον ανθρώπινο βιο για νούμερα. Που βαφτίζουν κουκουλοφόρους, διαδηλωτές που προσπαθούν να καλυφθούν από τα χημικά των οργάνων τάξης και ασφάλειας.
Αρνούμαι τους οργανισμούς διαχείρισης ρευστής περιουσίας που ως σκοπό τους έχουν το υπερ-κέρδος προσπαθώντας να παραπλανήσουν τους πελάτες τους με όρους γραμμένους σε μια σελίδα με τα μικρότερα γράμματα που (δεν) θα μπορούσε κανείς να διαβάσει. Που εκμεταλεύονται την άγνοια του λαού με βαρύ αντίτιμο τις κατασχέσεις μη ρευστών περιουσιών.
Αρνούμαι τους δημόσιους λειτουργικούς οργανισμούς που λειτουργούν μονομερώς. Που όταν έχουν εισπρακτικές οφειλές απαιτούν άμεση εξώφληση, αλλά τους παίρνει μήνες/χρόνια για να εξωφλήσουν τις δικές τους οφειλές. Που η γραφειοκρατία τους έχει δημιουργήσει ένα δυσκίνητο κράτος. Που ορισμένα όργανά τους αλληλεπιδρούν με ιδιαίτερη "άνεση" και "οικιότητα" σε βαθμό κακουργήματος. Που άλλα όργανα ενεργούν αυτόβουλα εις βάρος των οργανισμων με τις ευλογίες των εργοδοτών.
Αρνούμαι τους εσωτερικούς ελενκτικούς μηχανισμούς των ανωτέρω που είναι ανίκανοι να εντοπίσουν και να εξαρθρώσουν τα κήβδηλα στοιχεία και να εξυγειάνουν τους οργανισμούς στους οποίους υπόκυνται, αντ' αυτού καλύπτουν και κουκουλώνουν με ωραία, πλούσια και επίσημα λόγια τις ατασθαλίες τους. Που υπάρχουν μόνο για να πιάνουν τα "μικρά ψάρια" που δεν είναι στο κύκλωμα.
Αρνούμαι τον όρο δημοκρατία σε μια τόσο διεφθαρμένη χώρα.
Για όλους αυτούς, η ώρα της κρίσης είναι κοντά. Ο ελληνικός λαός έχει συσσωρεύσει τεράστια ποσότητα οργής. Και είναι καιρός να την εκφράσει. Μη δείξετε οίκτο. Ούτε αυτοί δείχνουν. Περαστικά τους (αν και δεν το βλέπω).
Αναρτήσεις
