Είμαι... είσαι... είναι... μέρος ντέφτερον

Και δύο μήνες αργότερα, δυστυχώς ακούω τα ίδια και τα ίδια. Όλα τα ίδια μένουν, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Και πως ν' αλλάξει αφού η βιομηχανία έχει ριζώσει για τα καλά στις συνειδήσεις και οι "καλλιτέχνες" κοκορεύονται ότι είναι οι πρώτοι και οι καλύτεροι και γεμίζουν στις συναθλίες τους. Με λίγα λόγια πουλάνε. Αυτό θέλει και η βιομηχανία, να πουλήσει.

Αν νομίζετε ότι αυτό που κάνετε είναι Hip Hop, είστε μακράν γελασμένοι. Το Hip Hop έχει να προσφέρει κάτι σ' αυτόν που ακούει. Και όχι μόνο μουσική. Το Hip Hop ξεκίνησε από ανάγκη χωρίς μουσικές γνώσεις και έχει καταλήξει να είναι άχρηστο με πλήθος κόσμου να εμπλέκεται για μια παραγωγή (εκτός από τους "καλλιτέχνες", οι εταιρείες διανομής, νομικοί, studio-ηχολήπτες-μηχανικοί, managers και ποιος ξέρει πόσοι άλλοι).

Τον Δεκέμβριο είχαμε κάποιες εξελίξεις στην ελληνική κοινωνία. Και συνεχίστηκαν τον Ιανουάριο. Ουδείς από τους βασιλιάδες και τις πρινσέσες δεν είχε τα παπάρια να βγει και να πει οτιδήποτε για τα γεγονότα, μην τυχόν και χαλάσει τη φήμη. Κι αν υπήρξε κάποιος/α, θάφτηκε στην αφάνεια, λόγω του ότι το Hip Hop στην Ελλάδα είναι υποανάπτυκτο, κατέρχεται και κανείς δεν εμπιστεύεται τέτοιο ήχο. Να χαίρεστε τους ξεφτίλο-βασιλιάδες σας. Περαστικά σας.

Που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος για το χρήμα; Και μην πει κανείς τίποτα για τη δόξα. "Τη δόξα πολλοί εμίσησαν. Το χρήμα όμως ουδείς."

Αρνούμαι...

... τη θρησκεία που έχει στην ιδιοκτησία της χιλιάδες στρέμματα έκτασης γης και αφήνει άστεγους στους δρόμους της πόλης. Που τα όργανά της λειτουργούν (επ)ενδεδυμένα (έκαστο) με τα ημερήσια γεύματα (πρωί-μεσημέρι-βράδυ) 1500 και πλέον ανθρώπων και αφήνει παιδιά να πεθαίνουν στα νοσοκομεία. Που οι χώροι λειτουργίας αν και μικροί, αξίζουν όσο και 40 και πλέον ιδιοκτησίες κατοικιών τριμελούς οικογένειας.

Αρνούμαι μια πολιτική ηγεσία που ως σκοπό της έχει τη δική της πορεία καταργώντας όποιες κοινοφελείς και επιδοτούμενες ενέργειες έχει εισάγει η προηγούμενη αλλά υιοθετεί τους εισπρακτικούς μηχανισμούς της προηγούμενης. Που χρηματίζεται για να διατηρηθεί στην εξουσία με παράπλευρα και παράνομα κεφάλαια διατηρόντας μυστικότητα επικαλούμενη τιτλικό απόρρητο. Που βαφτίζει χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών ως εγκληματίες και τους στέλνει στις φυλακές ενώ άνθρωποι προσκείμενοι στις οικογένειες των οργάνων της πολιτικής ηγεσίας είναι εγκληματίες και είναι ελεύθεροι.

Αρνούμαι τις τάξεις και oργανισμούς ασφάλειας καθώς και τα όργανα αυτών που λειτουργούν επιλεκτικά εις βάρος αυτών που θα έπρεπε να προστεύουν. Ποιος θα μας προστατεύσει από αυτούς; Που τα ίδια τα όργανά ενεργούν όπως ακριβώς και αυτοί που διώκουν, με τις ευλογίες και την υποστήριξη του οργανισμού στον οποίο λειτουργούν. Που η χρήση των εργαλείων που τους διατίθενται γίνεται παράλογα με σκοπό τη ζημιά προς ατομικό όφελος στο όνομα της δημόσιας ασφάλειας. Που χτυπούν και επιτίθενται σε διαδηλωτικές πορείες συνταξιούχων και μαθητών, σταματούν σε μπλόκα, μηχανάκια και επαγγελματίες, αλλά αφήνουν άθικτους τους μεταμεσονύχτιους εγκληματίες του κέντρου της πόλης.

Αρνούμαι τα όργανα ενημέρωσης που ξεπουλάνε τον ανθρώπινο βιο για νούμερα. Που βαφτίζουν κουκουλοφόρους, διαδηλωτές που προσπαθούν να καλυφθούν από τα χημικά των οργάνων τάξης και ασφάλειας.

Αρνούμαι τους οργανισμούς διαχείρισης ρευστής περιουσίας που ως σκοπό τους έχουν το υπερ-κέρδος προσπαθώντας να παραπλανήσουν τους πελάτες τους με όρους γραμμένους σε μια σελίδα με τα μικρότερα γράμματα που (δεν) θα μπορούσε κανείς να διαβάσει. Που εκμεταλεύονται την άγνοια του λαού με βαρύ αντίτιμο τις κατασχέσεις μη ρευστών περιουσιών.

Αρνούμαι τους δημόσιους λειτουργικούς οργανισμούς που λειτουργούν μονομερώς. Που όταν έχουν εισπρακτικές οφειλές απαιτούν άμεση εξώφληση, αλλά τους παίρνει μήνες/χρόνια για να εξωφλήσουν τις δικές τους οφειλές. Που η γραφειοκρατία τους έχει δημιουργήσει ένα δυσκίνητο κράτος. Που ορισμένα όργανά τους αλληλεπιδρούν με ιδιαίτερη "άνεση" και "οικιότητα" σε βαθμό κακουργήματος. Που άλλα όργανα ενεργούν αυτόβουλα εις βάρος των οργανισμων με τις ευλογίες των εργοδοτών.

Αρνούμαι τους εσωτερικούς ελενκτικούς μηχανισμούς των ανωτέρω που είναι ανίκανοι να εντοπίσουν και να εξαρθρώσουν τα κήβδηλα στοιχεία και να εξυγειάνουν τους οργανισμούς στους οποίους υπόκυνται, αντ' αυτού καλύπτουν και κουκουλώνουν με ωραία, πλούσια και επίσημα λόγια τις ατασθαλίες τους. Που υπάρχουν μόνο για να πιάνουν τα "μικρά ψάρια" που δεν είναι στο κύκλωμα.

Αρνούμαι τον όρο δημοκρατία σε μια τόσο διεφθαρμένη χώρα.

Για όλους αυτούς, η ώρα της κρίσης είναι κοντά. Ο ελληνικός λαός έχει συσσωρεύσει τεράστια ποσότητα οργής. Και είναι καιρός να την εκφράσει. Μη δείξετε οίκτο. Ούτε αυτοί δείχνουν. Περαστικά τους (αν και δεν το βλέπω).

Είμαι... είσαι... είναι απ' την ίδια φάρα

Και ναι, είναι γεγονός. Όλος ο κόσμος του Hip Hop είναι αγανακτισμένος με την κατάσταση που επικρατεί. Ο ένας βρίζει τον άλλον, τα μπιφτέκια πάνε κι έρχονται, και όλοι λένε stop στην αμαρτωλή αυτή διαιώνιση του dissing.

Σταματήστε, λένε, μην αυτό, μην εκείνο, μην το άλλο, γιατί έτσι, αλλιώς, αλλιώτικα και πασαλιμανιότικα. Είστε έτσι, είστε αλλιώς, αλλά εμείς είμαστε αλλιώτικα και γαμάμε και δέρνουμε.

Δηλαδή ρε τύποι - ναι όλοι εσείς που το κρατάτε ψηλά το θέμα (βλέπε μυτούλα) και δεν το κουνάτε από 'κει - βρίζετε τους άλλους που τη λένε στους παρ' άλλους και στην ουσία βρίζετε τους εαυτούς σας, που κάνουν ότι κάνουν οι άλλοι. Ωραία αυτοεκτήμιση. Να χαρώ εγώ βλαστάρια του νέου ελληνικού Hip Hop. Με ήθη και αξιοπρέπεια. Φτου σας. (Sorry μου ξέφυγε, σκουπιστήτε μόνοι σας)

Δεν μπορώ να καταλάβω αυτή τη νοοτροπία. Είμαι τόσο πολύ της παλιάς σχολής ή γερνάω πριν τα 40 μου; Γιατί δεν μπορεί κάτι δεν πάει καλά με όλη αυτή τη κατάσταση. Αντί να μιλήσουν τα πουλάκια μου για τα προβλήματα της καθημερινής τους ζωής, έρχονται και κατακρίνουν μια κατάσταση, που καλά κάνουν και την κατακρίνουν, την οποία όμως φέρνουν τούμπα και εμπλέκονται και οι ίδιοι. Δηλαδή η καθημερινότητά σας περιορίζεται στο τι κάνουν οι άλλοι και πως θα αναδειχθείτε; (Μην ξεχνάτε τα σκατά επιπλέουν) Δεδομένης της μέσης ηλικίας των ενεργών μελών της Hip Hop κοινότητας (χαρισματικά), αντί να μιλήσετε για τα προβλήματα της παιδείας, των σχέσεων μεταξύ φύλων της ηλικίας σας, τα προβλήματα των γονιών σας από την δική σας οπτική γωνία, και τόσα άλλα προβλήματα που εγώ δεν έχω πλέον και δεν μπορώ να αναπτύξω, κάθεστε και αναλώνεστε σε ανούσια και στην κυριολεξία άχρηστα πράγματα που δεν αφορούν κανένα παρά μόνον εσάς. Δεν σας φταίμε σε τίποτα, λυπηθήτε μας. Κρατήστε τα σκουπίδια σας γι' αλλού. Τώρα αν η ζωή σας είναι τόσο λαμπερή που δεν έχετε προβλήματα, ε τότε μιλήστε για κάτι χαρούμενο. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι έχετε τόσο κενή πραγματικότητα. Αλλά έτσι είναι η μουσική βιομηχανία. Ότι σκουπίδι περάσει από το studio, μπορεί να γίνει επιτυχία και να πουλήσει. Αμέ...

Και για να τελειώνουμε με αυτό το θέμα. Όλοι όσοι ακούμε Hip Hop πρέπει να αρχίσουμε να κρίνουμε τα ακούσματά μας. Όχι επειδή είναι τζαμάτη παραγωγή, τρελενόμαστε κατευθείαν. Ναι ωραίος είναι ο ήχος, αλλά πάνω απ' όλα το σύνολο. Ο ήχος είναι ένα μέρος του Hip Hop. Υπάρχουν πολλές παράμετροι που πρέπει να υπολογιστούν ώστε να θεωρίσουμε ένα κομμάτι "ΑΞΙΟ", όπως το περιεχόμενο του λόγου, αν είναι καθαρό ή πετιέται με τρόπο τέτοιο που λες ότι μέσα από τις λέξεις υπάρχει περίπτωση να πεταχτεί και κάνα μπιφτέκι. Πρέπει να αποδίδει σεβασμό, όχι κάπου συγκεκριμένα ή απαραίτητα, απλά αυτός που το ακούει να νοιώθει το σεβασμό που αποδίδεται. Να έχει συνοχή και κεντρική ιδέα, ναι το να γράφεις για το Hip Hop θέλει καλό βαθμό στην έκθεση. Να μην έχει αερολογίες, άντε βάζουμε ομοιοκατάληκτες λέξεις και μετά γεμίζουμε τα κενά. Υπάρχουν πολλά σημεία που πρέπει να αξιολογηθούν, αλλά δυστυχώς αυτό γίνεται με το χρόνο. Όσο περισσότερη τριβή υπάρχει και ουδετερότητα, τόσο καλύτερα. Αποστασιοποιηθήτε. Ακούστε και δείτε το Hip Hop από μακριά για λίγο. Ασχοληθήτε και με το άλλο Hip Hop που δεν σας άρεσε. Αυτά εν ολίγης. Περισσότερο αυτά θα μας απασχολήσουν όταν θα λειτουργήσει η Νέα Τάξη Hip Hop. Ως τότε... Περαστικά μας.