Αποστολή: Tus & Πρόκληση

Πήγα, είδα, άκουσα και σχημάτισα γνώμη: Μια από τα ίδια. Όχι ότι περίμενα κάτι διαφορετικό ή μη αναμενόμενο. Άκουσα τον ίδιο ανώριμο στίχο για εφηβικό κοινό, τίποτα πρωτότυπο από στυλ ήχου, ο οποίος ήταν χάλια - παίδες την επόμενη φορά κάντε καλύτερο soundcheck - τα μόνα καλά στοιχεία ήταν η προσπάθεια θεατρικής αναπαράστασης του "Γιατρέ, δεν κλάνω πια" και η εισαγωγή του event.

Ρε παίδες, πως την είδατε ημέρα Τρίτη; Οχτώ η ώρα είχατε πει να ξεκινήσετε, εννέα και μισή περίπου πιάσατε μικρόφωνα. Εντάξει δεν λέω περιμένατε να γεμίσει κάπως, αλλά μήπως το παίζετε και λίγο ντίβες; Μήπως αιθεροβατείτε; Για προσγειωθείτε. Την επόμενη μέρα οι πιτσιρικάδες που περιμένατε, είχαν σχολείο και άλλοι δούλευαν. Εσείς δεν ξέρω τι κάνετε. Μερικοί θα έπρεπε να μετακινηθούν με μέσα μαζικής συγκοινωνίας για να πάνε σπίτια τους. Τουλάχιστον γράψτε στο flyer την επόμενη φορά ότι ξεκινάτε κατά τις έξι.

Όσον αφορά το show, είπαμε μια από τα ίδια. Μιας και ο ήχος ήταν χάλια, δεν ξέρω αν συστήθηκε κανείς, μια φορά ονόματα δεν άκουσα. Υποθέτω ότι μετά τον Tus, τα τρίδυμα που ανέβηκαν στο stage ήταν οι Πρόκληση. Άλλοι και τούτοι. Ρε, παίδες καλό το στυλ σας αλλά πολύ αντιγραφή από TXC. Τώρα λόγω ήχου, λόγο ύφους, δεν έπιασα λέξη απ' ότι είπατε. Για ηρεμήστε λίγο, είπαμε ανήσυχη γενιά αλλά όχι κι έτσι. Και μιας και μίλησα για αντιγραφή, ρε Tus, πολύ Cypress Hill φωνή να 'ούμε. Γιατί δεν την εκμεταλεύεσαι διαφορετικά;

Πάντως για μένα ο showman ήταν άλλος... Sorry που δεν ξέρω το όνομά σου φίλε μου αλλά οι δικοί σου φίλοι θα έπρεπε να σε προωθήσουν.